nie umiem sobie z tym poradzic

Nie bardzo wiem o co chodzi... Żałuję, że nie potrafię Ci w jakikolwiek sposób pomóc. Ale zdążyłam się już zorientować jakiś czas temu, że masz wspaniałych przyjaciół. Może powinieneś się do nich zwrócić...? Ja przyzwyczajam się do ludzi zdecydowanie zbyt szybko... I żal mi, kiedy rozchodzą się moje drogi nawet z tymi, których nie zdążyłam zbyt dobrze poznać, ale których zdążyłam polubić... Życie bywa okrutne.
Mam nadzieję, że bedziesz szczęśliwy, Adaś... Już wkrótce. Życzę Ci tego z całego serca i proszę, bądź cierpliwy i nie trać wiary.
Pozdrawiam gorąco.